تاریخچه صنعت تولید نایلون و نایلکس

درباره تاریخچه صنعت تولید نایلون و نایلکس چه می دانید؟ برای همه ما انسانها لازم است که نسبت به موادی که با آنها در ارتباط هستیم اطلاعات کافی داشته باشیم . در این مقاله از سایت چاپم کن به بررسی تاریخچه صنعت تولید نایلون و نایلکس می پردازیم. با ما همراه باشید.

خاستگاه و علت نام گذاری نایلون :

شرکت دوپن مسیری طولانی برای انتخاب نام محصولات خود پیمود. در 1940، جان اِکِلبری از این شرکت، بیان کرد که حروف "نایل" دلخواه انتخاب شدند و "ون" از پسوند سایر فیبرها مثل کتان و ریون گرفته شد.

کتابی که بعدا توسط دوپن منتشر شد (کانتکست، جلد 7، شماره 2، 1978) توضیح داد که در ابتدا قرار بود نام محصول "نوران" (NoRun) باشد ("ران" به معنای شکافتن (unravel) ) اما بعدا اصلاح شد تا چنین ادعای بدون توجیهی را عنوان نکند.

چون این محصولات واقعاً شکاف ناپذیر نبودند، مصوت های آن تغییر داده شدند تا “nouraon” بدست آید، که این هم بعدا به “nilon” (نیلون) تغییر داده شد تا بار معنایی "عصبی" آن کمتر شود. برای تلفظ آسان، i ( ی) به y (آی) تغییر داده شد.

 تاریخچه پیدایش نایلون :

نایلون نوعی بسپار (پلیمر) ترکیبی و پلی آمید می‌باشد که اویلین بار در نهم اسفند 1313 یا 28 فوریه 1395 توسط والاس کارترز در مرکز پژوهش دوپونت تولید شد. نایلون یکی از پر کاربرد ترین پلیمر هاست نایلون نوعی. از گرما نرم است که از مواد نرم تولید شده است. این پروژه محصول ساختاری جدید در شرکت دوپن بود که توسط چارلز استاین در 1927 پیشنهاد شد، که در آن دپارتمان مواد شیمیایی متشکل از چند تیم تحقیقاتی کوچک بود که تمرکز آن ها بر "تحقیقات پیشرو" در شیمی بود که به "کاربردهای عملی منتهی می شدند".

مدرس هاروارد، والاس هیوم کاروترز برای هدایت تیم تحقیقاتی پلیمر استخدام شد. در ابتدا به او اجازه داده شد که روی تحقیقات محض، ساختن و آزمایش کردن نظریه های شیمیدان آلمانی، هرمن اِشتاودینگر، تمرکز کند. او بسیار موفق بود، زیراکه تحقیقاتی که او انجام داد دانش پلیمر را بسیار بهبود بخشید و به پیشرفت علوم کمک کرد. اولین کاربردهای بازرگانی از نایلون در ساخت برس مسواک در سال 1938 و نیز جوراب زنانه در سال 1940 بود نایلون 6 و نایلون 66 مهم‌ترین پلی‌آمید اند که د صنعت به صورت لیف به کار برده می‌شوند.
 
نایلون اولین پلیمر ترکیبی است که در تجارت پیروز است. در جنگ جهانی دوم ابریشم کیمیا شده بود. بنابراین نایلون ساخته شد تا به جای ابریشم مورد استفاده قرار گیرد نایلون در آن زمان در ساخت بعضی وسایل نظامی مانند چتر نجات ، جلیقه توپ خانه ضد هوایی و تایرهای بسیاری از انواع خودروهای نظامی به کار برده می‌شد. غیر از نایلون 6 و 66 که در  نساجی به شکل لیف مورد استفاده قرار می‌گیرند، نایلون دیگر نیز تولید شده‌اند که اکثراً در مراحل اولیه تولید خود هستند و بعضی هم به علت گرانی مواد اولیه در سطح تجاری تولید نمی‌شوند.

نایلون اولین الیاف مصنوعی بود که  به دست انسان ساخته می شود نایلون پلیمری است که توسط والاس کاروترز متخصص شیمی آلی کمپانی دوپونت درسال 1935 یکی از بزرگترین تولید کننده های مواد شیمیایی درآمریکا وجهان است.وی روی این پروژهکارکرد تادرنهایت موفق شد درسال 1938اولین محصول نایلونی که مسواک باالیاف نایلون بود،تولید کند بعداز تولید مسواک معروفترین محصول نایلونی  که همان جوراب نایلونی زنانه بود به وجود آمد پس از این کشف بزرگ بسیاری دانشمندان درپی بدست آوردن محصولات جدید وکشف راز نایلون بودن و در این راستا آزمایش های گوناگونی انجام می دادند .

روزی هنگامی یکی از این آزمایش ها ناگهان ماده ای تهیه شد که مانند شکلات کش می آمد وقتی که سرد شد متوجه شدند که بهتر وبیشتر کش م آید وهمین اتفاق باعث شد که شیمی دانان به این فکر بیافتند که از این ماده الیافی برای پوشاک استفاده کنند ودرراستای این هدف بعداز چندین سال مکار مستمر به الیاف جدیدی به نام نایلون دست پیداکردند. یکی ازشعارهایی که برای تبلیغ نایلون از آن استفاده می کردند آن رامستحکم تراز فولاد ولطیف مثل تارعنکبوت تعبیر می کردند.

امروز نایلون درصنایع متنوعی مثل لاستیک ماشین چترنجات ،چادر طناب و… استفاده می شود. هنگامی که به عقب بر میگردیم متوجه می شویم که یکی از عواملی که باعث شد به فکر درست کردن الیاف جدیدی بیافتند بالابودن قیمت بالای ابریشم آسیایی بود که اکثر از ژاپن وارد می شد.یکی ازبزرگترین مشتریان ابریشم ژاپن ارتش آمریکایی هابودند وبه دلیل باا بودن قیمت ابریشم دست یافتن به نایلون برای آن ها موفقیت ودستاورد مهمی بود که درطول جنگ جهانی دوم نایلون جایگزین ابریشم آسیایی شد واین ظربه ی مهلکی برای بازار ابریشم ژاپن بود.

نایلون از چه چیزی ساخته می شود؟

• کربن
• ئیدروژن
• نیتروژن
• اکسیژن

البته تمام این عناصر در طبیعت یافت می شوند. کربن را از زغال سنگ، نیتروژن و اکسیژن را از هوا، و ئیدروژن را هم از آب می گیرند. امروزه برای تولید نایلون عناصر فوق را از گاز طبیعی، نفت خام، چوب ذرت و پوسته جو تهیه می کنند.

برای پدید آوردن نایلون، اساس کار این است که دو مولکول مختلف را به هم قلاب می کنند تا از آن مولکول درشتی حاصل شود. از قلاب شدن این دو مولکول، ماده ای به نام نمک نایلون به دست می آید.

نمک نایلون را در دیگ های بخار بسیار قوی حرارت می دهند. مولکول ها بر اثر پیوستن به هم، زنجیره ای را پدید می آورند که بسپار خوانده می شود. آن گاه چون بسپار را حرارت می دهند، به صورت مایع غلیظی در می آید.

سپس این مایع را از صفحه مشبکی که سوراخ های فراوان و بسیار ریزی دارد، عبور می دهند. مایع غلیظ از این سوراخ ها به صورت الیاف خارج و پس از سرد شدن، سرد می گردد.

با تابیدن چند رشته از آن ها یک نخ نایلون پدید می آید. پس از تمام این مراحل، نخ نایلون را آن قدر می کِشند تا طولش به سه یا چهار برابر طولی که هم اکنون دارد، برسد. بدین گونه نخِ محکم و کش داری به نام نایلون فراهم می شود.

استراتژی های اولیه بازاریابی :

بخش مهمی از محبوبیت نایلون مرهون استراتژی بازاریابی دوپن است. با تبلیغ این فیبر، تقاضا برای آن، پیش از عرضه در بازار عمومی، افزایش یافت.

معرفی تجاری نایلون در 27 اکتبر 1938 در آخرین بخش "انجمن مشکلات فعلی" نشریه تریبون هرالد، در محل نمایشگاه جهانی نیویورک انجام شد. اولین فیبر مصنوعی منسوج اُرگانیک که محصول "زغال، آب و هوا" بود و انتظار می رفت که "به اندازه فولاد، محکم و به اندازه تار عنکبوت"، ظریف باشد، با استقبال مخاطبان، که بیشتر آن ها زنان طبقه متوسط بودند، مواجه شد و تیتر بسیاری از روزنامه ها قرار گرفت.

نایلون در نمایشگاه جهانی نییورک 1939 به عنوان بخشی از "جهان فردا" معرفی شد و نقش مهمی در "دنیای شگفت انگیز شیمی" دوپن در نمایشگاه بین المللی دروازه طلایی در سان فرانسیسکو در 1939 داشت.

جوراب شلواری های نایلونی واقعی تا قبل از 15 می 1940 به فروشگاه های منتخب در بازار وارد نشده بودند. اما تعدادی محدود برای فروش در دلاوِر، قبل از آن تاریخ عرضه شدند. اولین فروش عمومی جوراب شلواری های نایلونی در 24 اکتبر 1939 درویلیمگتون، دلاور، رخ داد. 4000 جفت جوراب شلواری در دسترس بود، که همگی طی سه ساعت به فروش رسیدند.

امتیاز ویژه دیگر نایلون این بود که واردات ابریشم از ژاپن کاهش می داد، استدلالی که بسیاری از مشتریان محتاط را قانع کرد. حتی کابینه رئیس جمهور روزولت نیز به نایلون اشاره داشت و پنج روز پس از معرفی رسمی این ماده، "موقعیت های اقصادی بزرگ و جالب توجه" آن را مورد توجه قرار داد.

با این حال، هیایوی اولیه نایلون، مسائلی را نیز در پی داشت. این موضوع توقعات نابه جایی را ایجاد که نایلون از ابریشم بهتر است، یک بافته معجزه آسا که اندازه فولاد محکم است و تا ابد دوام می آورد و هرگز سوراخ نمی شود. دوپن با درک خطرناک بودن ادعاهایی مثل "جوراب های جدید به قدرت فولاد" و "سوراخ نشدنی"، عبارات اعلامیه ی اول را اصلاح کرد، به ویژه آن هایی را که بیان می کردند نایلون به اندازه فولاد محکم است.

همچنین، مدیران دوپن که که نایلون را به عنوان ماده ی مصنوعی انقلابی معرفی می کردند، در ابتدا متوجه نبودند که بعضی مشتریان حس نارضایتی، عدم اطمینان و حتی ترس نسبت به مواد مصنوعی داشتند.

یک خبر زیان بار در مورد داستان انحصار این پلیمر جدید برای شرکت دوپن، بیان می کرد که یک روش تولید نایلون ممکن است استفاده از کاداورین باشد، ماده ای شیمیایی که از اجساد بدست می آید. گرچه دانشمندان اثبات کردند که کاداورین از حرارت دادن به زغال هم بدست می آید، اما مردم اغلب باور نمی کردند؛ مانند زنی که با یکی از دانشمندان ارشد دوپن مواجه شد و قبول نکرد که این شایعه حقیقت ندارد.

دوپن استراتژی کمپین خود را تغییر داد، و تاکید کرد که نایلون از "زغال، آب و هوا" بدست می آید و به جای ویژگی های ذاتی نایلون، تمرکز خود را به جنبه های شخصی و زیبایی نایلون معطوف کرد. به این ترتیب، نایلون مورد قبول واقع شد و با تبلیغاتی مثل "اگر نایلونی باشه، خوشگل تره و اُه! چه زود خشک میشه!" توجه به جنس و جنبه مصرفی این بافته معطوف شد.

کاربردهای نایلون:

بیشترین کاربرد نایلون ها در تهیه الیاف پارچه و صنایع نساجی بوده و در تهیه قطعات صنعتی نیز کاربرد دارند. نایلون‌ها قدرت مکانیکی خوبی دارند و به این علت در این صنایع استفاده می‌شوند. این پلیمرها، نقطه ذوب بالایی دارند. چون در بین زنجیرهای پلیمر، پیوند هیدروژنی ایجاد شده است. این پلیمرها کمتر در حلال ها حل می‌شوند، اما قابل انحلال در اسید فرمیک و پلی آمیدها هستند.